Ponieważ zarządzanie wiedzą staje się coraz bardziej kluczowe dla przewagi konkurencyjnej, model rozległego ekosystemu, który umożliwia szybkie generowanie wiedzy i innowacji poprzez wspólne uczenie się wielu różnych partnerów, z których każdy jest stymulowany przez inne konteksty, historie i kultury, staje się coraz bardziej kluczowy dla osiągnięcia sukcesu.
Rozwijanie ekosystemu z wieloma partnerami zwiększa innowacyjność, ponieważ pozwala rozkwitnąć tysiącu kwiatom. To sprawia, że strategie ekosystemowe – które są w stanie ominąć wiele problemów związanych z próbą przeniesienia i przeszczepienia wiedzy, która jest w dużej mierze osadzona w ludziach, systemach i kulturach organizacji zewnętrznych – stają się coraz bardziej atrakcyjne dla organizacji, które chcą zwiększyć innowacyjność i odkryć nową wartość.
Endemiczne zakłócenia i niepewność
Z powodu tych trzech zjawisk – zapotrzebowania klientów na rozwiązania i doświadczenia, rosnącej zawartości wiedzy oraz nowych możliwości wynikających z postępu technologicznego – firmy działają obecnie w środowisku o rosnącej niepewności, w którym wyzwaniem są destrukcyjni konkurenci, którzy chcą na nowo napisać zasady gry. Szybki rozwój technologiczny, wzajemne powiązania w świecie handlu i biznesu oraz niestabilność geopolityczna to bez wątpienia niektóre z przyczyn rosnącej niepewności. Wystarczy przypomnieć sobie kryzys finansowy z 2008 roku, kiedy to wzajemne powiązania banków i innych instytucji finansowych doprowadziły do upadku niektórych z najbardziej szanowanych organizacji. Albo rozważ los operatorów telekomunikacyjnych, którzy zarabiali mnóstwo pieniędzy na ruchu SMS-owym, ale teraz muszą stawić czoła ostrej konkurencji ze strony internetowych firm społecznościowych, takich jak WeChat, WhatsApp, Line, Telegram i Viber.
Ekosystemy, w których partnerzy mogą współpracować poprzez luźno skoordynowany rozwój i eksperymenty, mogą skuteczniej absorbować niepewność niż tradycyjne hierarchie, a nawet relacje podwykonawcze, w których produkty muszą być precyzyjnie określone z góry, a struktury trudniej rekonfigurować. Przewagę tę wzmacnia zdolność ekosystemów do umożliwienia ich liderom czerpania korzyści skali i korzyści sieciowych przy niższych nakładach kapitałowych. Jest to szczególnie ważne w branżach, w których zwycięzca bierze udział we wszystkich rozgrywkach, gdzie decydujące znaczenie ma wzrost zysków ze skali. Natomiast zaburzeniom można przeciwdziałać poprzez zdolność strategii ekosystemowych do odblokowania nowych gospodarek platformowych lub tworzenia nowych branż.
Cyfrowe wspólnoty
Chociaż strategie ekosystemowe stwarzają możliwości tworzenia wartości w sposób odpowiadający tym wyzwaniom, niektórzy liderzy biznesowi mogli powstrzymywać się przed ich wdrażaniem z obawy przed związaną z tym złożonością. Jednak postępy w dziedzinie ICT (information and communications technology) sprawiają, że nowe modele biznesowe, takie jak ekosystemy, są coraz bardziej osiągalne, a także bardziej opłacalne. Technologie te umożliwiają ekosystemom biznesowym gromadzenie zróżnicowanych pod względem ekonomicznym zasobów i wiedzy rozproszonych po całym świecie i tworzenie „cyfrowej wspólnoty”.
Sposób, w jaki DS łączy swoich inżynierów i tych pracujących u partnerów za pośrednictwem ICT, pokazuje, jak można osiągnąć koordynację prac rozwojowych w dziesiątkach lokalizacji. Platforma oprogramowania firmy DS umożliwia inżynierom pracującym we własnych laboratoriach lub z partnerami w tak odległych miejscach jak Stany Zjednoczone, Japonia, Chiny i Indie wspólną pracę nad projektem 3D w czasie rzeczywistym przy użyciu jedynie połączenia internetowego. Możliwość ta stanowi istotną zaletę dla każdego przedsiębiorstwa o globalnej strategii inżynieryjnej i produkcyjnej. ICT może zatem zwiększyć zakres i głębokość współpracy.
Jednym z użytkowników DS jest Renault, francuska firma motoryzacyjna, będąca częścią sojuszu Renault-Nissan-Mitsubishi. Wdraża on rozwiązanie DS od 2009 roku we wszystkich swoich regionach i markach. Dostęp online do cyfrowych makiet swoich modeli i wirtualnych bliźniaków doprowadził do uproszczenia współpracy między zakładami inżynieryjnymi. Zastosowanie unikalnego, wspólnego interfejsu dla wszystkich projektantów na całym świecie wspiera jednoczesną inżynierię produktu/procesu, aby uzyskać właściwy projekt za pierwszym razem.
Renault chciało mieć zintegrowane i współpracujące środowisko PLM, umożliwiające większą przejrzystość operacyjną oraz możliwość weryfikacji scenariuszy poprzez wirtualną symulację i zarządzanie online cyfrową makietą. Znacznie ułatwiło to podejmowanie decyzji w całej społeczności zainteresowanych stron oraz w całym cyklu życia produktów samochodowych Renault, od koncepcji poprzez projekt, zgodność, symulację i produkcję.